Utanç Duvarı olarak da bilinen Berlin Duvarı 13 Ağustos 1961 yılında Berlin’de yapılmaya başlanmış ve yaklaşık 46 km uzunluğunda ve Doğu Almanya’dan Batı Almanya’ya kaçışları önlemek için yapılmıştır.
Batı Almanya
İkinci Dünya Savaşı sonunda yenik düşen Almanya’nın toprakları Amerikan, İngiliz, Fransız ve Sovyeet Bölgesi olarak dörde ayrıldıktan sonra Sovyetler dışında kalanlar Batı’da bir birlik sağladılar.
Doğu Almanya
Almanya’nın Doğu tarafında ise Sovyetlerin egemenliği bulunuyordu ve burada komünizm hakimdi. Batı tarafı da buradaki komünizmin yükselişini engellemek için sınıra karakollar inşa etmeye başlamıştı.
Duvarın örülmesi
Doğu Almanya’dan kısa sürede 270.000 kişi Batı’ya kaçtığından dolayı 1 gecede örülen duvar sonrasında gözcüler, köpekler ve mayınlı bölgelerle güçlendirilmiştir.
Kaçaklar
Duvara rağmen Batı Berlin’e kaçmaya çalışanlar da oldu. Özellikle duvarın olduğu Bernauer Strasse isimli semtte bu kaçışları önlemek için pencereler duvarla kapatıldı. Kaçarken hayatını kaybeden ilk kişi ise Ida Siekmann.
Yıkılış nedenleri
1989’da Doğu Almanya yani Alman Demokratik Cumhuriyeti Hükümeti bu ülkedeki vatandaşların Polonya, Çekoslavakya, Macaristan gibi ülkelere çıkışına izin verdi. Bu noktadan sonra kaçanlar diğer ülkeler üzerinden gittiğinden dolayı Berlin Duvarı anlamsız olmuştu.
Yıkılışı
13 Haziran 1990’da duvar yıkılmaya başlanmıştır ve duvarın yıkılmasının ardından kısa sürede Doğu Almanya da yıkılmıştır.
Günümüzde Berlin Duvarı
Berlin Duvarı’nın bulunduğu yerlerde şimdi duvar kalıntıları ve anıtlar bulunmaktadır, şehir merkezinde duvar kalıntısı bulmak oldukça zor. Vatikan’da, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin önünde, New York 53 Cadde’de duvara ait parçalardan yapılmış anıtlar bulabilirsiniz.
